കണ്ണുകളില് കറുപ്പ്
പടര്ന്നു തുടങ്ങിയതിനാല് മാത്രം
നീ കറുത്തു കാണുന്ന
ഈ ശിരോവസ്ത്രത്തില്,
എത്ര ശ്രമിച്ചാലും
നിന്റെ കണ്ണുകള്ക്ക്
കാണാന് കഴിയാത്തത്ര
വര്ണ്ണങ്ങളുണ്ട്.
ആരുമറിയാതെ അവ
ചിറകുകളായി മാറാറുണ്ട്.
കനവുകളില് ഏറ്റി
പറക്കാറുമുണ്ട്.
സഹതാപത്തിന്റെ
ചായം പൊതിഞ്ഞു
നീ തൊടുത്തു വിടുന്ന
വെടിയുണ്ടകളെ പോലും
കവചമായ് പ്രതിരോധിക്കാറുണ്ട്.
നിന്റേതുപോലെ ഒരായിരം
വിഷം പൂണ്ട കണ്ണുകള്
തറഞ്ഞു നില്ക്കുമ്പോഴും
അഭിമാനമാകാറുണ്ട്,
അവയോടുള്ള കടുത്ത
പരിഹാസവുമാകാറുണ്ട്.
തലതാഴ്ത്തിയിട്ടല്ല,
മുഖമുയര്ത്തിത്തന്നെ
ശിരോവസ്ത്രമണിഞ്ഞവള്
നടക്കുന്നത്.
ഇരുള് വളരുന്ന വഴിയിലൂടെ
വെളിച്ചം പൂത്തപോലെയാണ്
അവള് അതണിയുന്നതും.