ചെറുത്തുനിൽപ്പ് പോരാട്ടങ്ങളെക്കുറിച്ചും അവയുടെ പരസ്യമായ പ്രഖ്യാപനങ്ങളെക്കുറിച്ചും മാധ്യമങ്ങളിൽ വന്ന വിവരങ്ങളെക്കുറിച്ചുമെല്ലാം പൊതുവെ എല്ലാവർക്കും അറിവുണ്ടാകും. എന്നാൽ, ഈ ഐതിഹാസിക പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് പിന്നിൽ, സാധാരണക്കാർക്ക് അജ്ഞാതമായ ചില അദൃശ്യമായ സത്യങ്ങളുണ്ട്.

ഗസ്സയുടെ മണൽത്തരികളിൽ, തുരങ്കങ്ങളുടെ ആഴങ്ങളിൽ, ലോകം കണ്ടതിനും കേട്ടതിനുമപ്പുറം അവിശ്വസനീയമായ ചില സത്യങ്ങൾ ഒളിഞ്ഞുകിടപ്പുണ്ട്. ഇവിടെ, ഭൗതികമായ ശക്തിയുടെ സകല കണക്കുകൂട്ടലുകളും തകർത്തെറിഞ്ഞുകൊണ്ട്, വിശ്വാസത്തിൻ്റെയും നിശ്ചയദാർഢ്യത്തിൻ്റെയും മാത്രം ബലത്തിൽ ചെറുത്തുനിൽപ്പ് വിജയം കുറിക്കുകയാണ്. ആധുനിക യുദ്ധോപകരണങ്ങളോടും, തടസ്സമില്ലാത്ത ലോജിസ്റ്റിക് വിതരണശൃംഖലകളോടും മല്ലിടുന്ന മുജാഹിദീൻ പോരാളികളുടെ ഈ യുദ്ധമുഖം, കേവലം ആയുധങ്ങളുടെ പോരാട്ടമല്ല. മറിച്ച്, അത് ‘അല്ലാഹു ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് സംഭവിക്കും’ എന്ന ഉറച്ച ഈമാനിൻ്റെ പ്രഖ്യാപനമാണ്.

ശഹീദ് മുഹമ്മദ് സക്കി ഹമദ് തൻ്റെ “തഹ്ത റായത്തിത്വൂഫാൻ” (പ്രളയത്തിൻ്റെ പതാകയ്ക്ക് കീഴിൽ) എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയ, അത്തരമൊരു അവിശ്വസനീയമായ രംഗം നോക്കൂ..! സ്വന്തം സൈന്യത്തിന് മാസങ്ങളോളം കരുത്താകാൻ ശത്രു സൈന്യം കൊണ്ടു വന്ന അന്നം, അവരുടെ അശ്രദ്ധ കാരണം എങ്ങനെ ധീരരായ പോരാളികളുടെ വയറു നിറച്ചു? ആസൂത്രണവും ദൈവീകാനുഗ്രഹവും ഒന്നിക്കുമ്പോൾ, ശത്രു പോലും എങ്ങനെ സേവകനായി മാറുന്നു എന്ന് അറിയണമെങ്കിൽ, ഗസ്സയുടെ അദൃശ്യമായ ഈ യുദ്ധരംഗങ്ങളിലേക്ക് നാമൊന്ന് നോക്കണം.

യുദ്ധത്തിൽ ശത്രുവിൻ്റെ നീക്കങ്ങൾ സൂക്ഷ്മമായി നിരീക്ഷിച്ച പോരാളികൾ ഒരു കാര്യം മനസ്സിലാക്കി: ഭക്ഷണവും വെള്ളവും ഉൾപ്പെടെയുള്ള ലോജിസ്റ്റിക് പിന്തുണയ്ക്ക് ശത്രു സൈന്യം അതീവ പ്രാധാന്യം നൽകുന്നു. ശക്തിയുടെ കാര്യത്തിൽ വലിയ അന്തരമുണ്ടായിരുന്നതിനാൽ, കര, കടൽ, വ്യോമ മാർഗ്ഗങ്ങളിലൂടെ വലിയ തോതിൽ ശത്രുക്കൾക്ക് അവശ്യവസ്തുക്കൾ എത്തിക്കാൻ സാധിച്ചിരുന്നു. നേരെമറിച്ച്, പോരാളികൾക്കാകട്ടെ, ടിന്നിലടച്ച തുച്ഛമായ ഭക്ഷണവും അൽപം വെള്ളവും മാത്രമായിരുന്നു ആശ്രയം. ശത്രുവിൻ്റെ ട്രക്കുകൾ നിറയെ ഭക്ഷണസാധനങ്ങൾ കണ്ടപ്പോൾ, “അല്ലാഹുവേ, ഇത് അവർക്ക് വിഷവും നാശവുമാക്കണേ” എന്ന് പ്രാർത്ഥിക്കുക മാത്രമായിരുന്നു അവരുടെ പ്രതികരണം.

ഒരിക്കൽ, യുദ്ധത്തിനിടെ ശത്രുക്കൾ ഒരു തുരങ്കത്തിൻ്റെ പ്രവേശന കവാടത്തിന് സമീപം താവളമുറപ്പിച്ചു. ആ ഭാഗത്ത് ഒരു തുരങ്കം ഉണ്ടെന്നറിയാതെ, വൻതോതിൽ ഭക്ഷണസാധനങ്ങൾ അവിടെ സംഭരിക്കുകയും ചെയ്തു. പോരാളികൾ ഏറ്റുമുട്ടലുകൾക്കായി പ്രത്യേക മേഖലകൾ നിശ്ചയിച്ചിരുന്നതിനാൽ, ഈ സംഭരണകേന്ദ്രം പ്രധാന സംഘർഷ മേഖലയിൽ നിന്ന് അകലെയായിരുന്നു. ​ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെയും തങ്ങളുടെ ഒളിത്താവളം വെളിപ്പെടുത്താതെയും ഈ ഭക്ഷണശേഖരം എങ്ങനെ കൈക്കലാക്കുമെന്ന ചിന്തയിലായി അവർ. സൂക്ഷ്മമായ നിരീക്ഷണത്തിലൂടെയും ആസൂത്രണത്തിലൂടെയും അവർ അവസരം കാത്തിരുന്നു. 

ശത്രുവിൻ്റെ ശ്രദ്ധ വഴിമാറിപ്പോയ ഒരു നിർണായക നിമിഷം! മറ്റ് മേഖലകളിൽ സൈന്യം ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചപ്പോൾ, ഭക്ഷ്യ സംഭരണശാലയ്ക്ക് കാവലുണ്ടായിരുന്നില്ല. ​അവർ സിംഹങ്ങളെപ്പോലെ പാഞ്ഞെത്തി. യുദ്ധം തുടങ്ങിയ ശേഷം അവർ കണ്ടിട്ടില്ലാത്തത്ര വലിയ അളവിലുള്ള ഭക്ഷണപദാർത്ഥങ്ങൾ അവർ കൈവശപ്പെടുത്തി – വെള്ളം, പഴങ്ങൾ, പച്ചക്കറികൾ, നട്‌സ്, ജ്യൂസുകൾ, പലതരം വിഭവങ്ങൾ. അൽഹംദുലില്ലാഹ്, മാസങ്ങളോളം അവർക്ക് കരുത്താകാൻ കഴിയുന്ന ഒരു വലിയ നിധി അവർക്ക് ലഭിച്ചു. ശത്രുവിൻ്റെ റെസ്റ്റോറന്റുകളിൽ തയ്യാറാക്കി, സൈനികർക്കായി കൃത്യമായി അളന്ന് പായ്ക്ക് ചെയ്ത്, വാഹനങ്ങളിൽ നമ്മുടെ അധിനിവേശ പ്രദേശങ്ങൾ കടന്ന്, രാജ്യത്തിൻ്റെ മധ്യഭാഗത്ത് വരെ എത്തിച്ച്, അവരുടെ അതിക്രമങ്ങൾ തുടരാനായി സംഭരിച്ച ഈ ഭക്ഷണം, ദൈവവിധിപ്രകാരം പോരാളികൾക്കുള്ള അവകാശമായി മാറി. 

തങ്ങൾക്ക് ശക്തി പകരാനുള്ള അന്നം എത്തിക്കാൻ അല്ലാഹു ശത്രുക്കളെ തന്നെ കാരണക്കാരാക്കി. ​വിശ്വാസത്തിൻ്റെയും ധൈര്യത്തിൻ്റെയും തിളക്കമുള്ള താളുകളിൽ ശഹീദ് മുഹമ്മദ് സക്കി ഹമദ് രേഖപ്പെടുത്തിയ ഈ സംഭവം, കേവലം ഭക്ഷണശേഖരണം മാത്രമല്ല. ശത്രുവിൻ്റെ അശ്രദ്ധയെ പോരാളികൾക്ക് “യുദ്ധമുതലായി” മാറ്റി നൽകുന്ന ദൈവികാനുഗ്രഹത്തിൻ്റെ ജീവനുള്ള സാക്ഷ്യമാണിത്.

വലിയ ഭൗതിക ശക്തിക്ക് മുന്നിൽ ഇടുങ്ങിയ സാഹചര്യങ്ങളിൽ പൊരുതുന്ന ഈ പോരാളികൾക്ക്, ചെറുത്തുനിൽപ്പ് എന്നാൽ ആയുധബലം മാത്രമല്ല, അല്ലാഹു കാരണങ്ങളെ സജ്ജമാക്കുന്ന ശക്തമായ വിശ്വാസം കൂടിയാണെന്ന് ഈ യാഥാർഥ്യം നമ്മെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു. തൻ്റെ പോരാളികൾക്ക് വിജയം നൽകാൻ ശത്രുവിനെ തന്നെ ഭക്ഷണവാഹകനാക്കി മാറ്റിയ അല്ലാഹുവിനാണ് സർവ്വ സ്തുതിയും.

Summary: The article reveals a lesser-known story from Gaza’s resistance, highlighting how faith and divine providence often outweigh material strength. It recounts an incident described by shaheed Muhammad Zakki Hammad in “Tahta Rayat al-Tufan” (“Under the Banner of the Flood”), where resistance fighters, struggling with scarce supplies, unexpectedly gained access to a stockpile of food that the enemy army had unknowingly stored near a tunnel entrance. Through patience, observation, and faith, the fighters seized the supplies at the perfect moment, sustaining themselves for months with what was originally meant for their enemies. This event symbolizes how, in Gaza’s unseen battlefields, belief in Allah’s plan turns adversity into strength — showing that resistance is not merely about weapons, but about unwavering conviction that victory and sustenance come from God alone.